ბაღი


მე ვდგავარ მარადისობის ბაღში,
მაქ ტოტი მოტეხილი მხარში,
არსად არ ჩანს მტრედი
დამიდია ბაღში გვერდი

ფრინავს ხეზე შმაგი ყვავი,
დაუდია კვერცხი ხის თავში,
ისევ აყვავდება ბაღი ჩვენი,
ისევ გაქრებიან მტერნი ჩვენი

მოვა ჟამი,ჩუმი აღმაფრენის
და გამომიზრდის არწივს ქვეყნის,
და გამოჩნება მტრედი ნაზი,
ვით მზის  სხივი გამარჯვების

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი