ნატალიას და ტაისიას

ჩემი საოცარი გოგონები,
როგორც ფერადი ფარვანები,
ფარფატებენ და მახარებენ,
სიცოცხლის ხალისით ამავსებენ...
მათი თვალები თბილ სხივებით,
სულის ყინულებს გაალღობენ,
მიღირს ამქვეყნად მოვლინებად,
როცა კისკისებენ და ლაღობენ...
მფარველ ანგელოზად მუდამ თან გდევთ,
გული თქვენთვის ფეთქავს,
სითბოს ვეღარ იტევს...
გზებზე გიდარაჯებთ ,ხიფათს აგარიდებთ,
ჩემო პატარებო ,არაფერს შეუშინდეთ...
თქვენთვის ყველა ტკივილს ,
უხმოდ გადავიტან,
ჩემი არსებობა თქვენში გაგრძელდება,
ფიქრით გავათენებ ნათელ მომავალზე,
ღვთისმშობელს მივუძღვნი ჩემს ლოცვა ვედრებას...