ღამის სიჩუმეში

ღამის სიჩუმეში
შენი გულისცემა
მესმის, ვით საათის
წყება ნაბიჯების
უკვე გვიანია
შენი დავიწყება,
უკვე დროს მიეცა
ხსოვნა დავიწყების…
ჩარაზულ კარიბჭეთ
ქარი ეჭიდება,
მთვარის შუქზე ელავს
წითლად ლიანები,
როცა გძინავს, მაშინ
კოცნაც მერიდება
გზას მირევენ შენი
სუსტი ყვრიმალები…
ქუჩის ლამპიონებს
ძილი გაკრთომიათ,
თეთრად ათენებენ
ღამეს მეათასედ,
მე კი მეათასე
დღეც ჯერ არ მქონია
შენთვის არ მემღეროს
კარგო ქვეყანაზე!