გარეთ ნოემბერია

გარეთ ნოემბერია;
ჩემში ისევ ზაფხული . . .
დღეს ქუჩები სველია,
ქოლგებს ითვლის ბათუმი.
ისევ წვიმანარევი
აიმღვრევა თვალები,
ჩემში ჩქეფდა ოცნება
იმ ზღვა იდუმალების,
რომელიც მიუწვდომელ
რჩება ისევ ზმანებად,
საით მიჰქრის ცხოვრება,
საით მიექანება . . .
მორევიათ ძილქუში
შეცივებულ ნაპირებს,
ცა შავი და პირქუში
ისევ წვიმას აპირებს . . .
მერე ისევ ქოლგები . . .
და ოცნებაც , . .  ოდეს მე . . .
შემოდგომის ნოტებით
მიჰქრის გიორგობისთვეც.