ალბათ, ახლა მოგონება შემშლის


ვის არ უყვარს თოვლი, თუნდაც ერთხელ,
როცა ფიფქებს ირგვლივ აფრქვევს ფენად?!
წლები გადის, უკვე ვარჩევ ფერებს,
დღეს შავ-თეთრი ვამჯობინე ფერადს.

დღეს მეტია სითბო, ვიდრე წინათ
ზამთარშიც კი მზე იღიმის ცაზე,
ვის არ უყვარს თუნდაც ერთხელ წვიმა,
როცა სევდა ცრემლად ადევს თვალებს?!..

თუნდაც ერთხელ, ვინ არ ხარობს ქარით?!..
ვფიქრობ, უკვე დავემსგავსე შეშლილს…
მომაბეზრა მოჩვენებამ თავი,
ალბათ, ახლა მოგონება შემშლის.

თუნდაც ერთხელ ვის არ უყვარს თოვლი,
როცა ფიფქებს ირგვლივ აფრქვევს თეთრად?!..
ჩემ ფიქრებში ისახები კრთოლვით,
შემდეგ, უმალ, ეგ ფიქრებიც ქრება.

2024

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი