მერცხალი
რატომ გამირბის ეს ჩემი მერცხალი ჩემი ფესვების წინ რომ ცხოვრობს გამიბრაზდა და მყავს როგორც მწვერვალი მისი სიბრაზე სცდება კოსმოსს ალბად ჩემზეა გაბრაზებული ახლოს რომ მივალ ყოველთვის გამირბის ჩემს გამო არის გამწარებული მაგიტომაც დავიწყებ მისგან სირბილს აღარ მინდა ჩემ ფესვებს დავუბრუნდე არ მინდა მერცხალს ისევ ვაწყენინო მინდა ჩემ მერცხალს ისევ რომ ვსურდე და მხოლოდ ერთხელ კიდევ მოვუსმინო ჩემი მერცხალი ასე რომ მებყრობა გული მიგრძნობს რომ ჩემსა კისერს დევს ჩემი მერცხალი მე აღარ მენდობა მას ჰგონია წინ ვუძღვი მის მტრებს რატომღაც არ ვეუბნები მართალს მე მგონია ადრეულად დავყრი ფარხმალს დამხმარეს მივაკითხავ ტაძარს იქნებ იქ ვპოვებ ჩემი შეცდომის წამალს მაგრამ ამ ამბავს შევინახავ შხამად და ხანდახან შეცდომად გავიხსენებ ამის შემდეგ სულ ვერ ვიქნები ლაღად რომ გამახსენდება ვერ მოვისვენებ
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი