უარი

შენ ახლა ნაღვლობ,
როგორც კენტი იაგუარი,
და სილაგარტყმულ ლოყასავით
გეწვის უარი.
ის კი … ვინ იცის,
სად წავიდა, ვისთან წავიდა,	
მაინც ქალია,
სათუთია გულისავითა.
მისი სახება
შემოდგომის ალზე ანთია,
აცივდება და
მორჩა, ვითომ არც გინახია!