გარდაცვლილ დედას

(როცა დასრულდა ათწლიანი უსინათლობა)

დედი,  მნათობის  კართან მიხვედი, 
შეხსენ  სამყაროს გრძედი, განედი,
შემოითენე ქორფა სინედლით,
მარცვალ-ხალასი  სიკამკამეთი...

ყურში ჩამესმის შენი ხმა, თბილი, 
ტანჯული, მაინც ცამდე კეთილი..
დედა -ბერმუხა, ტოტებ-ათლილი,
ათი წლით ბნელში გამოკეტილი...

როგორ დაეხსენ, მე ვიცი ერთმა, 
ბოროტ ლაბირინთს განსაცდელების,
ამაოებამ,   ჟამით ნათეთქვმა,
ვერ დაგისვარა თეთრი ხელები....

მსხვერპლ-წართმეული ეშმა ღრიალებს,
ნირ-წახდენილი შურით ღრიჭინებს...
შენ კი…დაუსხლტი მსახვრალ-ტიალებს,
გადარჩი, მადლი შემოირჩინე!

დასრულდა  ბნელი, მზემ გადაფერა...
უცქერ სამოთხის ბაღებს  ხილიანს... 
მიდი, მომართე ფრთები საფრენად, 
ახლა ოთხივე გზაი ხსნილია! 
   26. 04. 2019 წ.