ღიმილის სევდა

რა დროა, ვეკითხები ათინათებს, 
მთის წვერს  რო სიწითლე  გაურია..
ისე უღიმღამოდ ჩამოთენდა,
ჩიტსაც კი ხმა არ გაუღია! 
ქუჩაა - უსასრულო ავტოების,
მტვრიანი, ნერვიული ხმაურია.
ვის შერჩა გამოხედვა გონიერი
იქ სადაც აურზაურია.
შეხვდები: სახე - ,,ტრაურია“,
მოკითხვა - ათი შაურია, 
ღიმილი დანაშაულია!