გაზაფხული სოფელში


მარცვალ-ცრემლებად ავინთე
გრძნობებით, ნასათუთებით,
წამო, სოფელში წავიდეთ,
დავლაშქროთ ჩვენი თუთები,
თან გავიყოლოთ ბალღები,
ხონჩით და კავიანებით,
დილის ცვარ-ნამის აღებით,
ცის მბრწყინავ-თვალიანებით..
გზად საიდუმლოს ამოვხსნით,
მდინარე რაზე ღიღინებს,
მინდვრის ბიბილებს დავკოცნით,
ყაყაჩოებს და გვირილებს..
წამო, წავიდეთ სოფელში,
სოფლის ლაჟვარდი მწყურია,
იქ, მთებთან სიახლოვეში,
სად მეტი გაზაფხულია!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი