პირველი თოვლი


რა საამოა ქუჩაში სიარული,
როცა ღიმილია მეგზურად,
როცა გალობაა ციდან მოარული,
როცა აეწყობი ლექსურად.

თეთრად დათოვლილი ხეების ტრფიალია
ჩემი უხმაურო ოცნება.
გარეთ დატრიალებს ფიფქთა რია-რია
ზამთრის დაბერებულ მგოსნებად.

მინდა ყველა იყოს  ლაღი, მხიარული,
ვისაც მწუხარება ებურა.
რა საამოა გარეთ სიარული,
როცა ღიმილია მეგზურად!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი