საოცარი ფიქრები

საოცარი დღე იყო,
მზიანი და ნათელი...
იმ დღეს, რომ გავიფიქრე:
“ოცნებავ, თუ ახდები?’’

ვერ მივიღე პასუხი,
ისევ ისე, დავდუმდი...
ვცადე აღარ მეფიქრა,
არც კი ვცადე მეტირა...

“ოცნებებში წავედი,
კოშმარებში გავედი...’’...
სულ ხომ, ამას ვამბობდი,
არც არაფერს ვნანობდი...

საოცარმა ფიქრებმა,
ისევ, სადღაც, წამიღო...
პოეზიამ ნელ-ნელა და
ერთიანად დამიპყრო...

საოცარი მზე იყო,
ნათელი და კაშკაშა...
გავახილე თვალები და
კვლავ, ოცნებებში წავედი...