აჩრდილი
გარეთ სიარული მერჩივნა ახლა, როგორც არ უნდა ციოდეს, ანდაც თბილოდეს შიგნით.. გზად ჩამივლიდა გამვლელი ერთი - ღმერთის აჩრდილი - შვილმკვლელი მამა (დაიარება ამ ქვეყანაზე იმ კაცის სახით, რომელმაც საკუთარი ცოლ-შვილი მოკლა) და ამ სიცივეში, ქარებში, გარეთ მერჩივნა - სიარული სულის განსაწმენდად, აბობოქრებული გულის გასაგრილებლად და მწველი ცეცხლების ჩასაქრობად... წვიმდა. წვიმდა და ამდენ მეგობარში უმეგობროდ დარჩენილი შენზე ფიქრებმა გამიტაცა. მესმოდა აზრი- ,,თავს ვაიძულებ მე შენთან ყოფნას და შეყვარებაც მოვა , თავისით ..." და მაშინაც ( დამალულია იმ ბნელ ღამეში ( ეს ( ყველაფერი ამდენ მეგობარში უმეგობროდ - შენ გამახსენდი რომ არ გიცნობდი და .... ვერც გაგიცნობდი. ამ ქვეყანაზე ღმერთის აჩრდილი დაიარება იმ ქალის სახით, რომელმაც საკუთარი ცხოვრება მოკლა. (წერტილი)
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი