აჩრდილი


გარეთ სიარული მერჩივნა ახლა,
      როგორც არ უნდა ციოდეს, ანდაც თბილოდეს შიგნით..

გზად ჩამივლიდა გამვლელი ერთი - ღმერთის აჩრდილი - შვილმკვლელი მამა
      (დაიარება ამ ქვეყანაზე იმ კაცის სახით, რომელმაც საკუთარი ცოლ-შვილი მოკლა) 

  და ამ სიცივეში, ქარებში, გარეთ მერჩივნა  - სიარული სულის განსაწმენდად, აბობოქრებული გულის გასაგრილებლად და მწველი ცეცხლების ჩასაქრობად...
   
    წვიმდა.
 წვიმდა და ამდენ მეგობარში უმეგობროდ დარჩენილი შენზე ფიქრებმა გამიტაცა. 
   მესმოდა 
                   აზრი- 
,,თავს ვაიძულებ მე შენთან ყოფნას და შეყვარებაც მოვა , თავისით ..." 

     და მაშინაც ( დამალულია 
           იმ ბნელ ღამეში ( ეს 
                                          ( ყველაფერი 
              ამდენ მეგობარში უმეგობროდ - შენ გამახსენდი 
                                               რომ არ გიცნობდი და ....
                                                                                  ვერც გაგიცნობდი. 
 ამ ქვეყანაზე ღმერთის აჩრდილი დაიარება იმ ქალის სახით, რომელმაც საკუთარი ცხოვრება მოკლა. 

(წერტილი)

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი