ზამთრისპირი


დილაა. ცივა.
პატარა ჩიტი ზის ღობეზე.
სკვინჩა.
უყურებ. ჩუმად ხარ.
ღიმილი გიჩანს.
სათქმელად არც ღირს,
ცხადია რომ - რაღაც დამთავრდა.
საკვირველია:
შენს შემოხედვას
აღარ ვპასუხობ გულისფეთებით.
რა უცნაურად იცი ხოლმე,
თავის დახრა და...
ჩემს აუხდენელ ოცნებებში
შემოხეტება.

წყარო: urakparaki.com

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი