ზამთრისპირი
დილაა. ცივა. პატარა ჩიტი ზის ღობეზე. სკვინჩა. უყურებ. ჩუმად ხარ. ღიმილი გიჩანს. სათქმელად არც ღირს, ცხადია რომ - რაღაც დამთავრდა. საკვირველია: შენს შემოხედვას აღარ ვპასუხობ გულისფეთებით. რა უცნაურად იცი ხოლმე, თავის დახრა და... ჩემს აუხდენელ ოცნებებში შემოხეტება.
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი