თეთრი მხედარი
როგორც მიამბობდნენ ოდესღაც წიგნები, მზად როცა ვიქნები, მინდა, ჩემთან მოვიდეს თეთრი რაინდი ზღაპრიდან - ’’ალისა სარკეებს მიღმა”. იქ, სარკის მიღმეთშიც, ბევრი ახლობელი მელის. (ვიცი, რომ სიკვდილი არ არის უშნო დედაბერი ცელით.) ამიტომ არ ვშფოთავ, წასვლას რომ ვიაზრებ საკუთარს - ოდესმე მეწვევა ბრწყინვალე მხედარი, ცხენზე შემომისვამს მზრუნველი ხელით, ყურში ჩავჩურჩულებ: “ძვირფასო, მოხვედი? რამდენი ხანია გელი“.
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი