სასოწარკვეთილი დიასახლისის წერილი 1 (გაუგზავნელი)
შენ,_ სულ დიადი გაქვს მიზნები, ცხოვრებას ერევი უბადლოდ. მე,_ თუკი არ გამოვიცვლები, უხეირო ვარ და... უმადლო. შენ, _ არც არაფერი გეშლება, სუფრაზეც მუდამ ხარ თამადა... და ცოლიც ჯანმრთელი შეგფერის, მე,_ ლიტერატურით ავად ვარ... შენ,_ გრძელი ფეხების ფანი ხარ, ეკრანზეც გეტრფიან ქალები, ვაჟკაცურს, მდიდარს და ნახიშტარს, ჭკვიანს და საომრად ალესილს... მე,_ ჩემი უძირო თვალებით, მითხარი, რას გარგებ, რას მოგცემ, შენ, ჩემი ფიქრები გაცინებს.. მე,_ ლიტერატურა მაოცებს... რატომ ამირჩიე არ ვიცი, ჩემთვის გაიმეტე ცის კიდე.... მე ლიტერატურა მტკივა და შენ... ბიბლიოთეკა მიყიდე.
წყარო: urakparaki.com
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი