ზაფხულის მონატრება

ზამთარი მიდის,გარეთ კი თოვლია,
თავს მე მახსენებს ის თეთრი თოლია,
ზაფხულში,რომ ფრინავს მაღლა ზღვის თავზე
ის ბედნიერს გავს, თბება მზის ალზე.

მომინდა ცურვა, მოთბო ლურჯ ზღვაში
ტალღა ხელს გიშლის წესივრად სუნთქვაში,
დღე კი დიდია დრო გადის წამებში,
უბრალოდ მოძრაობ  და სულ ხარ ამბებში

არც ტელეფონი  და არცა წიგნი,
მხოლოდ გართობა,არცგვინდა ფიქრი!
ეს ის დროარის,როცა დღე თბილი,
ღამე პატარა,ბავშვი კი რბილი

ბედნიერება ულევი ტალღით,
მოდის და ღამდება საღამო კარტით,
ეს სიზმარია თვალთ დანახული
და მას ვუწოდეთ ყველამ ზაფხული!

მაგრამ ხომ დროაქვს,თავისი ყოველს,
სანამ მოადგა დღე თბილი ღობეს,
მანამდე თეთრი,ცივი და ოჰ,ეს
ზამთარი კიდევ გვპირდება თოვლს თეთრს.