"ციცინათელა,,


ფუჭად დახსრჯულ დროის მნათობი 
ციცინათელა მეჩურჩულება,
ნეტავ რა დროა? ნეტავ რა დროა?
შენი ტვინი ცბიერებაა
შენი გული კი მგონი სანდოა.

მეალერსება უხილავ სივრცეში
 დამალული უფრთო მერანი,
ციცინათელა ისევ მრჩურჩულებს 
ლუკა ვერ არი, ლუკა ვერ არი.

ნეტავ როდის დაიძინებენ 
სულ ამოხდილი პიროვნებები,
ტვინში რომ მაგრად მჩვლეტენ და
გულში კი არ ჩერდება ვნებები.

ახლა კიდე ეს ფუჭი დრო,
ახლა კიდე ეს ციცინათელა,
ზევით ტვინი და ქვევით გულია,
ჩემს თავთან მერე ჩუმათ ვკითხულობ 
ნეტა ამ ღამით ვინ აურია?

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი