არშემდგარი პოლილოგი


- გამარჯობა, როგორა ხარ?
- არა მიშავს, ვცოცხლობ, თავად?
- სულ მივიწყებ, სად დადიხარ?
- დიდი ხანი ვიყავ ავად.
- მერე, ახლა მომჯობინდი? თავს როგორ გრძნობ, ისევ ცუდად?
- ზოგჯერ თვალებს მეკვრის ბინდი და სამყაროს ვხედავ მრუდად.
- ამოხვედით უკვე ყელში შენ და შენი მეტაფორა.
- ღამე კოცნის ნაზად დღეს და - ჩემგან შენ ეს ჰიპერბოლაც.
- რას დამცინი? მასხრად მიგდებ? ზედმეტები ხომ არ მოგდის?
- მე უბრალოდ აზრებს მივსდევ, ვამბობ, რაც კი თავში მომდის.
- შენი აზრით, საუბარი რატომ არის უცნაური?
- ჩემი აზრით, ყველა პწკარი არის მეტად საცნაური.
- რაღაც რიგზე რომ ვერაა, დავიჯერო, სულ ვერ ატყობ?
- უცნაური ის მზერაა, რომლითაც შენ ახლა მამკობ...
- აქ რა ხდება? თქვენ ვინღა ხართ? მე რა მინდა, ანდაც ვინ ვარ?
(აქ მესამე პირი ჩნდება, ვით ქაღალდზე მელნის გმინვა).
- გამარჯობა, შენ, უცნობო, აქ რა ქარმა გადმოგაგდო?
- სალამს გიძღვნი, ახლა მყისვე მხოლოდ ჩვენ ორს უნდა გვენდო.
- ვნახე სიზმრად, ვიღაც წერდა რაღაც ლექსს ან ლექსისმაგვარს
- ნეტავ მარად ჩაგვცემს ჩვენი დიალოგი მწარე ლახვარს?
- ეს უფროა პოლილოგი, რადგან ჩვენ ვართ სამნი ახლა.
- ხომ არა ხართ ფილოლოგი? თქვენს საუბარს რიტმი ახლავს.
- არა, დამიფაროს ღმერთმა, მე არ ვიცი სიტყვის ფასი.
- ჩანს, ანათებს ჩუმი რითმა, ძალზე ტკბილი, მეტად ნაზი...
(ამ ლაპარაკს აყურადებს ვიღაც უცხო, თან მეოთხე,
არვის უმხელს გულისნადებს, პოეზიის არს მეხოტბე).
- გაიგონეთ, რა თქვეს ამ წამს? ყური უგდეთ, ისმის ჩქამი.
- დაგვენახე! გაძლევთ სამ წამს. ვითვლი: ერთი... ორი... სამი...
- მომიტევეთ, შეგაშინეთ, არ მინდოდა თქვენი შფოთვა.
- ალბათ, თქვენც კი შეამჩნიეთ, საუბარი რომ ჰგავს ბოდვას.
- გაგეცნობით, მე ვარ... თუმცა, ეს ხომ თავად მეც არ ვიცი.
- უგრძნობლობით, ვინც ამას წერს, თავს დაგვატეხს ხორხოცს, სიცილს.
- ანუ ჩვენ აქ არ ვარსებობთ? მე ხომ ვიცნობ ერთ-ერთ თქვენგანს.
- ახლა მხოლოდ ის მბრძანებლობს, ვინც დასცინის ყველა ჩვენგანს.
- ერთი წუთით... რომელი ვარ? ავირიე, დავიბენი...
- „თქვენ ოთხიდან ყველა მე ვარ, თანაც ამ დროს ყოვლის მქმნელი!“
- მეშინია, აღარ მინდა არავისთან საუბარი.
- შენ კი არა, მე არ მინდა და საშველიც აღარ არის.
- დავიშალოთ, ვეღარ შედგა ჩვენი ტკბილი დიალოგი.
(ხმა გაისმა) – „უფრო სწორად, შესაბრალი პოლილოგი“.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი