ისე, როგორც ბავშვობაში

ისე, როგორც ბავშვობაში
ავცოცდები მაღლა, მაღლა..
დამიწყებენ ძებნას,ძახილს..
ყურს დავხუჭავ, თვალსაც ...
მესმის როგორ იძახიან:
სად ხარ გოგო, სადა?
მე ხეზე ვარ, ზემოთ, ზემოთ
და დავყურებ მაძებარებს
ღიმილით და ეშმაკურად...
ვიმალები ტოტებს შორის...
უცებ მესმის განწირული
ყვირილი და ტირილი:
იქნებ ფეხი გაუცურდა, ანდა 
ხელი - ფეხი მოიტეხა..
სულაც ხიდან ჩამოვარდა
და უგონოდ გდია სადმე...
შემრცხვა და ტირილით დავუძახე:
აქ ვარ დედი, ბებო,
ამომხედეთ ხეზე მაღლა...
მაპატიეთ, დაგემალეთ
აღარ ვიზამ ამის მეტად..
ჩამოვედი შერცხვენილი
მაღალ ხიდან დაბლა ბაღში...
13.06.2020