ლომი

უშიშარი თვალებით და მახვილი ბრჭყალებით,
დადის, დაეხეტება, ტყის ნადირთა მეფე, 
მძლავრ, მოქნილი სხეულით და ფაფარის ალებით,
ვინ არს მისებრ დაცული, ვინ არს მისებრ მყეფე, 

გული მხეცის მხნე არის, ბევრი ფიქრი არ იცის,
მაგრამ, ლომის რისხვა ხომ შემზარავი ფაქტია,
გრძელი, მძლავრი ეშვებით, მტაცებლობას არ იშლის,
ყველას, რასაც თავს ესხმის სასიცოცხლო არ ქვია, 

გულადი და მამაცი, იერითაც გამარცხებს,
მისი ხილვით ცხოველნი, თუნდაც ბევრნი, ცახცახებს,
ძლიერსა თუ ტანად დიდს მისი თვალი არ არჩევს,
როცა იბრძვის, ლომგული, სასიკვდილოდ ამარცხებს.