ჭკუა


[  ] თუ ვინმემ იცის ქვეყანაზე რა არის ჭკუა,
[  ] თუ ვინმე ფიქრობს, რომ ამ ქვეყნად მიაღწევს რამეს,
[  ] ისიც იფიქროს, ერთ თემაზე აზრთა სხვაობა,
[  ] ისევ და ისევ მოასწავებს უკუნეთ ღამეს, 
[  ] არის ოცნება, ფიქრი, ვნება, ეგოისტობით,
[  ] ცხოვრებისეულ ლაბირინთში ვინ არ მომხდარა,
[  ] თუ თავს არ სწავლობ კრიტიკული, მწვავე მხილებით,
[  ] გაურკვევლობის ამ მორევში ბევრიც მომკვდარა,
[  ] რას ვეძებთ ნეტავ, ერთი სიტყვით ხომ ვერ მეტყოდით?
[  ] ბედნიერებას? - ეს ამ ქვეყნად წარმავალია
[  ] და თუკი ვინმე შეურიგდა ბედის სიმუხთლეს,
[  ] იქნებ ეს მისი წარმოსახვის მცდარი ბრალია,
[  ] ერთხელ ბრძენს ჰკითხეს,  ქვეყანაზე რა არის ჭკუა?
[  ] მომხვეჭელობა? - რომ დავიცხროთ ვნებათ სიამე,
[  ] მას ჩაეცინა, შეახსენა ტკბილი ხმით, ჩუმად, 
[  ] მაკედონელის დაკრძალვაზე უკვე გიამბე,
[  ] აქეთ მობრუნდი, შორს ნუ წახვალ, 
      გელათში წადი
[  ] და დავით მეფეს გულზე ფეხი ისევ დაადგი,
[  ] იმ საოცარი სიტყვებისთვის შენ გულდამწვარი,    
[  ] მისი გალობის სინანულში ისევ ჩაღრმავდი,
[  ] ვახტანგი გახსოვს? ეძიებდა ქრისტესთვის სიკვდილს,
[  ] ეს საოცარი, ანთებული მეფე ქართველთა,
[  ] დღეს კი ამ ვითომ მიღწევებით გონება მიხდილთ,
[  ] ცრუ ნეტარების აკვანს გვირწევს ბედი ქართველთაც
[  ] ის, რომ სამყარო მაინც დარჩა ამოუხსნელი, 
[  ] რომ ფენომენი რწმენის მაინც დომინანტია, 
[  ] ამას ახალიც ემოწმება, ძველიც, უთქმელიც,
[  ] რომ გალაქტიკა საოცრების ცხადი ფაქტია.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი