დგას შემოდგომა ..

დგას შემოდგომა
ხანდახან რაღაც უცნაური
ამიტანს სევდა,
სიო ათრთოლებს
შეყვითლებულ, გამხმარ ბალახებს,
მე ბრმა ვარ,
რადგან სხვას შენს გარდა
ვერავის ვხედავ,
შენც ბრმა ხარ,
რადგან ჩემი თავი ვერ დაგანახე.
ქარი არაგვის ვრცელ ჭალაზე
მიიმტვრევს მუხლებს,
დგას შემოდგომა
და ფოთოლთა ცვენა მაღონებს,
მე ყრუ ვარ,
რადგან სხვას შენს გარდა
ვერავის ვუსმენ,
შენც ყრუ ხარ,
რადგან ერთი სიტყვაც ვერ გაგაგონე.