დედამიწა

ტრიალებს ,დედამიწა , ათასფერ ვაგონებით ,დადიან მგზავრები , მე შენ მაგონდები
და დილის სისხამზე უძილო ღამეებს დახვედრას მოვუწყობ , 
ფინჯანი ჩაით ,
რომელიც გაცივდა , 
რომელსაც შაქარი არასდროს არ ჰქონდა , 
და ფიქრში უაზროდ 
დაჰქროდნენ ვაგონები , 
მეძახდნენ თითქოსდა არასოდეს ვაგონებდი ,
რადგანაც ვიცი იმედგაცრუებას ,
დამახვედრებდნენ ვაგონის კართან .
ვეღარ გავუძლებდი ამინდის გაცუდებას,
ვერ ვიმეგობრებდი ვერც მეგობართან!რადგან მარტოდ -მარტოდ ცხოვრებას დავემგზავრე , ისინი კი იდგნენ და გული რომ გაებზარათ ,ათასგვარ სისულელეს ,თითხნიდნენ მაგრამ 
. დიდი ვერაფერი შექმნეს !
მას შემდეგ დავყვები მარტო იმ ვაგონებს , მერე ვაგონები რაღაცას მაგონებს !
და სე უაზროდ დაჰქრონდნენ ვაგონები ,
მეძებდნენ მგზავრები და მე კი არ ვაგონებდი !
ისეც მარტოდ_მარტოდ ცხოვრებას დავემგზავრე რადგან! ჯაფარა