სიყვარული

იცრიცება,შუა ღამე, მე და ჩემი ფიქრის ლექსად
სანთლის ალად , თვალის ცრემლად ზეცისფერში

ცისარტყელის სხივს აანთებს და შურს ზეცას
რომ სხივები მზედ აენთო ყველაფერში 
თვითონ ლექსმა.
სიყვარულის მეიგავემ, დაგვაჩოქა
ცრემლიც უხვად მოგვდენია, 
აქ სიყვარულს უქცევია გალა ლოთად
ზეცა ლურჯად უხატია მოდელიანს..
ტატოსთვისაც შეუკვრია ტრფობას სუნთქვა.
ტრფობით მღერის ყარაჩოღლის არღანიც კი
შორენას გულს შესწირვია მკლავი უტას,
თვით სიყვარულს უკრავს ნოტიც პაგანინის. ჯაფარა