შემინდე უფალო
შემინდე ,უფალო !სული მაქვს იმხელა , მთებს დაძრავს ტაძრიდან ტაძრამდე . უფალო შენსავით მწიხლეს და შენსავით გამწირეს ჯვარცმამდე . შემინდე, რამეთუ უცოდველს კრავს ვერ ვემსგავსები სხვებისებრ . და სულის სიმდიდრეს ჩემივ მკვლელს სხვის სულში ვერასდროს ვეღირსე . მარტივად და ისე უბრალოდ , ცხოვრებას ,სიცოცხლით ვაწვალებ შემინდე რაივ ვქნა უფალო , შენსავით მოთმენა მასწავლე ! რომ ათას გოლგოთა გამოვლილს , მოყვარეს თვალებსაც ვუხელდე . და სულის ცხონებას ვალმოხდილს ყოველდღე შენსავით ვწუხდე მე . შავ ფერფლად ქცეული სამყარო და ზეცა , აზრებში ერთურთს კვეთს , ყოველდღე სამოთხეს ვაყვარებ ცოდვებში გამომწვარ ჯოჯოხეთს .jafara
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი