შემინდე უფალო


შემინდე ,უფალო !სული მაქვს იმხელა ,
 მთებს დაძრავს ტაძრიდან ტაძრამდე .
 უფალო შენსავით მწიხლეს და შენსავით
   გამწირეს   ჯვარცმამდე .
 შემინდე, რამეთუ  უცოდველს 
 კრავს ვერ ვემსგავსები სხვებისებრ .
 და სულის სიმდიდრეს ჩემივ მკვლელს 
  სხვის სულში  ვერასდროს   ვეღირსე .
 მარტივად  და  ისე უბრალოდ ,
  ცხოვრებას ,სიცოცხლით  ვაწვალებ 
  შემინდე რაივ ვქნა უფალო , 
 შენსავით მოთმენა მასწავლე !
 რომ  ათას  გოლგოთა  გამოვლილს ,
     მოყვარეს  თვალებსაც ვუხელდე  .
    და  სულის ცხონებას   ვალმოხდილს 
 ყოველდღე  შენსავით   ვწუხდე მე .
  შავ  ფერფლად ქცეული სამყარო 
 და ზეცა ,  აზრებში ერთურთს კვეთს ,
 ყოველდღე სამოთხეს ვაყვარებ 
 ცოდვებში გამომწვარ ჯოჯოხეთს .jafara

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი