მონატრება
ისევ , მოგინატრე, ისევ გაგიხსენე , შენი კაეშანი გულზე მომერია , მაინც ნუ იფიქრებ ,მაინც ნუ იტირებ, ჩემზე ნუ იდარდებ ვინ ან რომელია ! ერთი საბრალო ვარ ბედის ანაბარა , შემრჩი მარტო ფიქრად ,მარტო იმედებად , ისევ შენზე ფიქრი დამღლის ამაღამაც ხვალეც უიმედო ფიქრით მითენდება. მხოლოდ ლექსად გიწერ ისევ ლამაზ სიტყვებს, არც რამ წადილი მკლავს არც რამ ხვაშიადი მხოლოდ უშენობას გული ვეღარ იტევს , ნეტავ ვის ბუდეში გადამიფრთხიალდი . ჩემთვის დღედ და ღამედ რატომ გამთლიანდი? ეხლა ეს ოხერი დარდი მეტანება . ვის მკლავს ნაწოლს ხვდება შენი განთიადი .ვისი ღამეების გახდი ნეტარება! აწი ჩემს სავალ გზებს მარტოდ ჩაუყვები , მალე თოვლი მთაში ზვავსაც ჩამაიტანს , იმ თოვლს ჩამაყოლე თუ გიყვარდი მაშინ , ალბათ შენებრ ,ისიც სასჯელს გამამიტანს ! დეკა დამაყარე გულზე მობიბინე , ვახ თუ სავალ გზაზე ადრე გამიწვიმდეს გლოვა ააყოლე . აყვირებულ ირმებს თვალზე არღუნნისწყლით ცრემლი მაიწმინდე. ნეტავ დღედ და ღამედ რატომ გამთლიანდი , ეხლა ეს ოხერი დარდი მეტანება, ვის მკლავს ნაწოლს ხვდება შენი განთიადი ? ვისი ღამეების გახდი ნეტარება!! ,,ჯაფარა
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი