ქართველი

არქეოლოგნი გვეწვივნენ,
სწავლულნი უცხო მხრისაო;
გასინჯეს ძველი, ახალი
სიმდიდრე ქართველისაო.

გასინჯეს ძველი საყდრები,
მცხეთის და გელათისაო;
განძები ნახეს მრავალი:
ოქრო-ვერცხლის და ქვისაო.

ზედ ნახეს ხელოვნებანი,
საკვირვლად დარჩათ ისაო;
სთქვეს, რომ საქები ყოფილა,
ხელობა ქართველისაო!

საქართველოა წალკოტი,
ბულბულთ სასტვენი ბინაო;
ხალხიც სტუმრისა მოყვარე,
ყველას მიიღებს შინაო.

ასე მდიდარი ქვეყანა
ვფიქრობთ, რამ წაახდინაო;
ახლა თუმც სუსტობს, მაგრამ კი
სიკეთე უძღვის წინაო.