წვიმს

დღეს ყველა ცრემლი  შეგროვდა ერთად 
და სახურავზე ცვივა წკაპუნით .
ყოველი წვეთი ძაფია სევდის ,
გულის პარკუჭზე გამონასკვული.
ფანჯრის მინებზეც ხმაურობს მოთქმით,
დაბლა ქვითინებს გულამოსკვნილი
(და სახარების ვკითხულობ ოთხთავს,
გამოდარების წუთს ვითვლი სკვნილით)...

თეთრ ფურცელს წვიმის ატყვია კვალი,
ლექსს კი - ტკივილი... სველია, სცივა!
წვიმს!