ლ)ექსპერიმენტები

პეიზაჟი
(მხოლოდ ,,ა" ხმოვნით)

მთასა და ჭალას
დაადგა აფრად
ხასხასა ცამ
ღაჟღაჟა ფარდა...
თანაც ლაჟვარდმა
განაქარვა
ვარსკვლავთა ხანა
და აღარცა ჩანს
მასთან ახლა
შარა ნამგალა.
შარასთან მგზავრსაც
ნაფაზ-ნაფაზ
დააჩნდა დაღლა.
გზამ დაავანა,
აჰყვა სავალს
ნარნარად აღმა;
თან გარდასახვა
რაღაც წამად,
რაღაც საათად...
ცამ თავს დაადგა,
მთამ აღმართა
აფრა ლამაზად
და აზანზარდა
მთათა ფარად
კვლავაც ხმა ქართა,
დაბლა აშალა
ზღვამ ტალღა და
ქვა ათას ქარვად.
ახლაც და ხვალაც,
თვალთა ანდამატს
კვლავ გააბამს
ძაფად ზღვა და ცა!

***
(მხოლოდ ,,ე" ხმოვნით)

ენძელებს ვეძებ ველზე,
ენკენს ფერებს ვგლეჯ ბევრს;
შენც შემეშველე, გენდე,
ყელზე ხელებს გხვევ სველს.
პეშვებს წვეთ-წვეთ ვძენ ცრემლებს,
მერე ენქერზე ვფენ;
გზებზე ვეფერე ბებერ
ხეებს, ენკენისთვეს...
ბევრჯერ შევხედე ფერმწერს,
შედევრს კედელზე წერს.
შევბედე: - მენდე, შენს ფერს,
ბნელს შევძენ მე მწველ ცეცხლს!..
ვეფერე ჩემს ზღვებს პეშვზე,
ფრესკებზე ვერ ვტევ ღმერთს...
ერთხელ მეც შევძლებ, ცერზე
შევდგე, შევწვდე ჩემს მზეს!

პილიგრიმი
(მხოლოდ ,,ი" ხმოვნით)

მიჰქრის ნისლი, კვირის შვიდი
სხივი იცვლის რიგს.
ტყის პირს მიდის ჩრდილი მშვიდი,
წინ მიითვლის ბიჯს.

მისი ფიქრი ცის იქით ქრის,
შიგნით სისხლი ცრის.
თბილ ტირილით იწვის ცვილი,
იდილიით ცის.

ისმის ირგვლივ ძის ქილიკი,
ჩვილი ფიფქი თრთის.
პილიგრიმი წვრილ ბილიკით
ჭრის დიდ ისლის მწკრივს.

ხშირი ქვიშის შრიშინ-შიშით
ფიფქს სიკვდილი ცვლის,
ხის წიწვი კი მზის შიმშილით
ძირს თბილ ღიმილს შლის!