მე ევა ვარ

ღმერთმა შექმნა 
მარტოსული ადამი.
შეებრალა, 
ნეკნით შექმნა ევა.
რომ სდომოდა,
იმ ნეკნიდან მავანი,
კვლავ ადამად
ჩამოქნიდა მხევალს.
ვიღაცამ კი
ვერ გაუგო ბიბლიას,
სქესის აღქმით
ვერ იფერა ქალი,
ვნების სურვილს
სულ სხვა კუთხით მისდია,
ერს დაადგა
საგანგაშო რვალი.
დღეს რომ გაჩნდი, 
მამრი ხარ და ადამობ
და თან გრჩება
სხვა ადამზე თვალი,
მე ევა ვარ
(ეს არ არის სადავო),
დავუბრუნოთ
ჩვენს შემოქმედს ვალი!
მე ევა ვარ,
გამოფხიზლდი,ადამო,
გაახილე
დავსებული თვალი!
შენ შვილები
როგორ უნდა გაზარდო,
გახსოვს, ძუძუს 
გაწოვებდა ქალი?!
გახსოვს, როგორ 
გიმღეროდა ნანას და
მკერდში ჩაკრულს 
გითენებდა ღამეს?!
შენც იმღერებ, 
მაგრამ ისე ანაზდად
ვერ ამოთქვამ
დედის ლამაზ სათქმელს.
დედას ღვთისას 
აატირებს შენი ხმა,
განრისხდება
შემოქმედი შემცბარი.
წმინდა ძალამ 
ასე როგორ შეგვრისხა,
რომ ამდენი
სქესი არის ,,შემცდარი".
აღარ გზავნის
ახლა შაჰი საჭურისს,
ისე მრავლობს
აქ გეიც და ცვედანიც,
ვნების ცოდვა
სოდომივით გადმოგვჭრის,
და სირცხვილით
ფერს შეიცვლის კედარიც...
გამიგონე,
მე მდედრი ვარ, ვარ ევა
და თუ მამრი
მოიხიბლე ადამით,
ნუ მომახვევ 
შენს სურვილს და მაგ ვნებას,
აქ დედები
შვილებსა ვზრდით ადათით!
რომ სდომოდა
თვით უფალი შეგძენდა,
მხევალს შენი
სქესითა და ლაზათით!!!