*** (ჩემო ძვირფასო)

თანამედროვე თურქი პოეტი მურადხან მუნგანი
თარგმნა მარი თაბაგარმა.

***
ჩემო ძვირფასო, ჩემო ობოლო,
თვე გარბის, დროს კი არ აქვს მარულა,

ჩაკეტილი მაქვს დღეს კარი ჩემი,
სამყარო ნისლით შემობურულა
და ცხოვრებასაც არა აქვს გემო.

შენ რომ გიყვარდა, მე ვუსმენ ჰანგებს,
ვიცვამ მაისურს, თალხი აქვს ფერი;
შენს სამოსს ვეძებ და როცა ვაგნებ,
ვეხვევი სუნში და ვეღარ ვშველი
სიზმრებს, ღრმა ძილშიც შენით რომ მავსებს,
დღისით კი ფინჯან ყავასთან ვჯდები.

არ ვაღებ კარებს, არ ვაძლევ პასუხს
აღარც ტელეფონს, რადგანაც წარსულს,
მომავლის არ მქონს, ვუზივარ თავთან.

ჩემო ძვირფასო, ჩემო ობოლო,
სურათს ღიმილი რომ შერჩა ბოლოს,
მან არც კი იცის, რომ აღარ მყავხარ.

***
Sevgilim, yetimim benim,
aylar nasıl geçiyor zaman hiç geçmezken

kapılar kapalı, dünya buzlu cam
uyuşmuş gözlerimin önünde
hayat akıp gidiyor hiç kımıldamadan

ikimizin yerine dinliyorum
sevdiğin şarkıları
siyah tişörtünü giyiyorum yatarken
gömleklerini, kazaklarını, kokunu
senin rüyalarını görüyorum ölür gibi uyurken
gün boyu elimde kahve fincanı

kapıyı açmıyorum
telefonlara çıkmıyorum
başını bekliyorum geleceği olmayan hatıraların

Sevgilim, yetimim benim,
nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata
öldüğünden haberi yok fotoğraflarının.

Murathan Mungan