წამიყვანე

ადა ნეგრი
თარგმნა მარი თაბაგარმა

წამიყვანე

ჰო, წამიყვანე იმ შორეულ მთებისკენ, სადაც
საუკუნოვან ხვიარებში მზის სხივი ცხოვრობს,
სადაც იშლება ჰორიზონტი მკრთალად და სადად,
სიჩუმეს არღვევს არწივის ფრთის დაქნევა მხოლოდ.

სადაც არ არის ნიადაგი, თიხა და ქვიშა,
არსაით ისმის საძულველის მტანჯავი ხმები,
სადაც ვერა ვგრძნობ ტვირთს და უკვე ეს იმას ნიშნავს,
რომ ფრთხილად ვზიდო ჩემი წილი ჯვარი ამ მხრებით.

ჰო, წამიყვანე! სიყვარულით გავუყვეთ იმ გზას,
მონატრებული ნიავი სად გამოსცემს ბგერებს,
ნაძვებს შორის და მარადიულ ყვავილთა მიღმა,
ცისკრის ქალღმერთი ღიმილსაც რომ შემოგვაგებებს.

აქ ნაცრისფერი ნისლი დგება, თვალისთვის რიდედ
და ჭაობებშიც თავს იხრჩობენ ლექსის რითმები;
მინდა, დუმილი შეგიყვარდეს, თუნდაც სულ მცირედ,
წამიყვანე და იქ სიჩუმეს შევეხიზნებით!

PORTAMI VIA

Oh, portami lassù, lassù fra i monti,
Ove lampeggia e indura il gel perenne,
Ove, fendendo i ceruli orizzonti,
L'aquila spiega le sonanti penne;

Ove il suol non è fango; ove del mondo
Più non mi giunga l'odïata voce;
Ov'io risenta men gravoso il pondo
Di questa che mi curva arida croce.

Oh, portami lassù!... Ch'io possa amarti
In faccia a l'acri montanine brezze,
Fra i ciclami e gli abeti, e inebbriarti
Di sorrisi d'aurora e di carezze!...

Qui grigia nebbia sul mio cor ristagna;
Nelle risaie muor la poesia;
Voglio amarti lassù, de la montagna
Nel silenzio immortal.... portami via!...

Ada Negri