***
შემოდგომაა, ცაზეა სევდა, მორწმუნე თავის ცოდვებს დასტირის, საღამოვდება, ბნელ-მდუმარ საყდარს, თანდათან ტოვებს სული გაყიდვის... საყდარში ჯვარცმული ღმერთი ცახცახებს სიჩუმეს სითბო ერწყმოდა რადგან, და ღმერთს რომ უნდა სწორედ ისეთი ცრემლი დაიფრქვა ცოდვილის ღაწვთან...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი