ჰაიკუ(ები)
აღარც გახსოვარ, მე კი გიხსენებ, ამ წყეულ ფურცლებს ცრემლით ვასველებ, და შენი სახელის წერისგან მელანს თანდათან განაჩენს ვუტან ... სასწრაფოდ მივხურე აივნის კარი, მომხიბლავი ხმა იმქვეყნის საგზურს მაძლევდა თითქოს... ვაკანტური ადგილი გამოჩნდა ჯოჯოხეთში, წუხელ დარეკეს, შინ არ ვიყავი...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი