მხლოდოდ შვილისთვის

მე შვილის თვალებში,
9 თვიდან ხელში ვატარებ.
თვალები რომელიც ივება ცრემლით,
არეულია ჩემი გული.
მენგრევა სამყარო სადაც ცრემლია ,
დედა ხომ ერთი ტკბილი სიტყვაა , 
სამყარო სადაც არ ცივა ზღვაას.
სამყარო სადაც შვილისთვის ,
სამყარო თავდაყირულადაა .
შვილი ერთი სიტყვაა სამყაროს მთელი აზრი 
ლექსებად ვწერ სადაც წერია ენა.
წერია ტკივილი შვილისადმი 
ერთი სითყვაა სადაც შვილიშტვის 
ღირს სიცოცხლე .
დედა ვარ დედისთვის და შვილიშთვის , 
ფასია შვილი უმნიშვნელო სამყაროსადმი ,
ვაფასოთ შვილები ჩვენ ხომ დედისთვის ,
მისი ცრემლიც კი მთელ სამყაროზე ძვირფასია !!

მარიამ ძიძიგური