უმისამართოდ

სიცოცხლე როცა გაგვიანდება...
და სულში როცა ქარიშხალია,
სადღაც დღე არის, სადღაც ღამეა
ხან მზის სხივი ხან ბადრი მთვარეა.

მთვარის შუქს გაყვა ყველა ლოდინი
რაც ჩემს სიხარულს დავუკავშირე,
არ წამიშლია ჩემი გულიდან
რაც შენ ფიქრებით დაიმორჩილე.

სული გალია ყველა ლანდებმა
სილამაზეში ამოკემსილმა.
მერე წავიდა ისევ თავნება,
ამპარტვნება როგორც შენ გინდა...