გრძნობათა ელფერი

ფეხით ქვიშაზე ვხატავ სინაზეს,
ჰავა მიწეწავს დიად თმებს,
ტერფები ზღვაში, მისველდება თითები
შენს თმებში მიჩერდება.

ჩემი ხმა წააგავს მდუმარე მელოდიას,
ჩემი ხმა ვნებებსაც აგიშლის,
თმაზე რომ შემეხე პირველად მეგონა
თავისას არ იშლის.

კოცნები დავტოვე შენს შუბლზე,
შენს კანზე თითები დამირბის.
ბაგე რომ შემახე თავიდან მეგონა
შეხება ტანში მცრის.

თვალები შევავლე შენს ბაგეს,
კოცნები დავტოვე ასი წლის.
ჩემი ხმა სიზმარშიც ჩაგესმის,
დრო ხომ თავისას არ იშლის.