სულის ძახილი

ცხოვრების წიგნის ეს ფურცელიც გადაიშალა,
მტვრიანი წიგნის შინაარსი დღითიდღე მზარავს,
გაცრეცილ ყოფას თითქოს სიტკბო უცბად აკლდება,
ემოციების ზღვას საიდუმლოდ ვეღარა ფარავს.
 
მომბეზრდა ყალბი ურთიერთობა,ყალბი გრძნობები,
გარშემო უცბად გაუჩინარდა მძაფრი ტრფობები,
ადამიანო! ვინ ყოფილხარ,ახლა გაიგე?!
შენ ეს შეძელი,სიყვარული გაქრა,წაიღე!

ცრემლების წვიმა ფურცელზე ლექსებს სულ ასველებდა,
ის სტრიქონები მოგონებებს კვლავ მახსენებდა,
გული მტკივა და ჭრილობა ახლაც მეწვება,
აღარ ვეცდები რომ ვინატრო შენი შეხება!

ეს გული ვეღარ განიკურნება,
მისი ნაწილი ბნელში დავტოვე
და ყველაფერი,შენთან განცდილი, 
ცხოვრების წიგნის გვერდზე ჩავტოვე!..