ხვიჩა ხელაძე(ჯემალიჩი)

მე და შენ ღმერთო მივდიოდით ქუჩაში ორნი ყველა აღმართი შენთან ერთად ამოვიარე მე დაშენ ღმერთო დავრჩით მარტოდ მეწყერ ამინდში მეარ მციოდა შენ ხო კალთა გადმომაფარე მე და შენ ღმერთო როგორ მიჭირს ამის წარმოთქმა ჩემი ცოდვილი სული შენსას რომ შევადარე მაგრამ მედაშენ ვდგავართ ახლა ჩემს ტკივილებთან შენ კი არ მტოვებ ...თუმცა მაინც ცილი დაგწამეს ღმერთო შენს ხელზა აღარ არის ლურსმინს ნაკვალი ჩემსულში მაინც ბევრი ცოდვა დალექილიაა მე ჩემს ცოდვებით პასუხს ვაგებ ხურდა არმინდა  ღმერთო იქნებ და დამეხმარო სული ამტკივდა, უკვე აღმართი ავიარეთ დაღმართზე ვდგავართ რატომ არშეგვხვდა ბიძაჩემი რაგზაა სადვართ შენი გოლგოთა შორიარის კიდევ უფალო დავიღალე და წყალი მინდა არავარ კარგად მაშინ უფალმა გამომხედა და მითხრა ასე ნეტავ ვისეძებ ვინც მოგყვებ ყოველ წამს უკან ან რად ვერ ამჩნევ ჩემს სხეულში ვისი სულიაა  მთელი გოლგოთა ბიძაშენი შენს გვერდით არის! თურმე შენ დაღლიილს მეტი უკვე არ შეგიძლია წყალი გინდა და ხორცის ლუკმაც არ მიგირთვია მეკი მთელი გზა ბიძაშენი სულით ვატარე შენკი ჩემს თვალში უმადურდ ვერ შეგიცვნია.