სიბერე


ჯერ მიანავლა კოცონი _ მწველი,
მართლაც მეხანძრის საქმის "გაგებით",
შემდეგ ასევე გამოცდილ ხელით
შუბლზე დააგო ლიანდაგები.
ჩამოაფარა სახეს პირბადედ
ობობის ქსელი, ღაწვებს აფითრებს.
ფეხებს წაართვა შნო და სიმარდე,
ტანს სინარნარე და სინატიფე.
ო, ამ გრიმიორს თვალს ვერ შეასწრებ,
სხვადასხვა ნიღაბს ისე გიფერებს,
რომ ბოლოს ქვეყნის ავანსცენაზე
გამოფრატუნდეს თავად სიბერე.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი