ჩემო გამზრდელო სოფელო
ამაოდ კი არ ვლოცულლობ, სიკეთის მადლის მშობელო. დედასთან ერთად გადიდებ, ჩემო გამზრდელო სოფელო! ცად აზიდულო ედემო, მზის სხივო, გულს მოფენილო, შენით ვცოცხლობ და ვსულდგმულობ. ჩემო გამზრდელო სოფელო! ჩაუქრობელი კერა ხარ, წმინდა საყდარის მფლობელო. მთელი სამყაროს მშვენებავ, ჩემო გამზრდელო სოფელო! ხულოს უნაკლო სხეულში, უბრყვილო სულის მყოფელო. სამარადჟამოდ იბრწყინე, აგარა, ჩემო სოფელო! მიხეილ ჯაყელი
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი