ცხოვრების ანი-ბანა

„ ბედი ხნავს და ბედი სთესავს, 
 ბედი მოიყვანს ყანასა”. 
 ანდაზა ბოლომდე აღწერს, 
 ცხოვრების ანი-ბანასა.

ბევრს ოქროს ტახტი შეხვდება, 
საჯილდოდ მამა-პაპასგან. 
 ზოგს კი - საფლავიც არ რჩება, 
 მოსაგონებლად ყრმასაგან.

ბრძენ -კაცის სიტყვის სალარო, 
 ხალხისთვის სამსახურია. 
 კოშკები, თვალ - მარგალიტი, 
 თავისთვის არაფერია.

უნიჭოს დოვლათი არის, 
 მოძრავ-უძრავი ქონება. 
 ახარებს, აბედნიერებს 
 გარშემო მყოფთა მონობა.

უბრალო ხალხის ცხოვრება, 
 დინების თანამგზავრია. 
 მისი ამქვეყნად ადგილი, 
 მხოლოდ სახელი-გვარია.

რას იზამ, ადამიანი 
ღმერთს ასე გაუჩენია.
მახსოვს, ვაჟამაც გვაუწყა,
ბუნება მბრძანებელია.

მიხეილ ჯაყელი