გაბრწყინდება კი.!?

სულიერ სიოს ქროლა  შემოდგომისა სწორია,

გარეთ მხნე-შიგნით სწუხს, წილ წვიმაცა მასთან სპორია,

ვშფოთ, ვით ურჩი მოყმეი, ანუ ვერაფერ გამიზომია,

საქმე ,წინაპრეულით სწავლისა, გონისთვის მიუწვდომნია,

 ემდურვის სიცოცხლე  შვილსა,ვინაცა ღმრთის ხატი და მსგავსია,
 
 და დროჟამ დაჰქუხს ჰორიზონტს ღრუბელი კუნაპეტია,
 
 ჰკრავს ზეციურ ნათელსა მიწა-დედისას ბნელშია,
 
 გაუსვრის დაცემულთ სულებსა ჭეშმარიტებას ლაფშია,
 
 და წამ მოაჩვენებს მიწიერთ განცხრომას ბოროტთ სავანეშია,
 
 რამეთუ გადმომზირალი მადლი, ზეცაში არსებითია,
 
 ლოცვითა ადამმიანნთა ძალუძთ გაფანტონ
 ბნელნია,
 
 თავისუფალყონ ნათელი, ვითა ღვთის სიტყვა ტყვექმნილი ძვირთგანანია,
 
და აუწყოს ერსა, წილხვედრსა, წითლადა შეფერვილნია,

გაბრწყინებაი-შეფარვა ათონს მიტოვებულნისია!..

მიხეილ მშვიდობაძე, 23 მაისი...