ლექსი მშობელთა

ყოველი ღამე თეთრად ნათევი
თითოეული წამი და დარდიანი წუთი
ფიქრი, შორეული მომავლის სანთელი,
მსგავსია თითქოს მარად სულთქმის.
ვედრება დედისა,
ვით ღვთისმშობლისა,
სავსეა შვილთათვის თავდადების გრძნობისა.
  ხვედრი მამისა,
ანუ ადამის ძისა,
შვილისა ყოლა და სწავლა ღირსებისა,
 მის ღვთის ხატად-მსგავსად წარმოჩენისა,
განათლება მის სულისა, ქართველობისა.
  ეს იყო მცირედი რაც ჩემგან იძღვნა,
გაუმარჯოს ქართველ დედ-მამათა სიტყვას!