მთის მიწურულს

ოზარქსის ტბაზე, გაუგებრობის ცენტრში
გამოჩნდა უცებ თეთრი ბუ,
რომელმაც მოთქვა მრავალი ტექსტი
და შეხვახსენა დრო, დრო..
რომ მიდის სწრაფად წითელ ფარდებში,
მთლიანად იცრიცება მოგონებების ბრბო,
რომ ნელა გვტოვებს უაზრო წლებში
და გვენანება დრო, დრო..

წლების მიწურულს,
წითელ-ყვითელ მთებში,
მოძრაობის კანონები იცვლება,
რომ გრავიტაცია
მოგვიწევს კლდეში
და გადაგვწონის სოლის მისტიკა.

როცა იცლება
მოკვდავთა ლეში,
შენი ხურდები
ცვივა მიწაზე,
თან მელოდები
როდის ავკრეფ მათ ხელით,
ნეტავ რას ნიშნავს
როცა მაღლიდან მკნინავ.