მიშიმა 22
მე რა ვიცი
მე ვარ გილგამეში !
მე ვარ გილგამეში! ქვესკნელში დამარხული, ადამიანებში განსწავლული, არასდროს არავისთან დაკარგული. ხეტიალს აყოლილი, ჩემი თავის უფალი. ღვთიური სასჯელი, ეშმაკის გამტეხი, ლექსების დამქცევი. თუ მზე იქნება , წვიმა არდამჭირდება, ქოლგები მოწყენილობით მიკვდება . პირამიდები თოვლისგან ინგრევა, ტუჩები მისკდება, გრძნობები კლონებად იქცევა. წუთი ხარ, ბაღიდან ედემი, არმიყვარს ვაშლები, უზრდელი ბავშვები. მოლაპრაკე ლეში! მტკივნეულია დანა ჩემს უბეში. ამინდი გაგიჟდა, ამემღვრა თვალები, სიბრმავეს ჯობია ვალები...