მე ვარ გილგამეში !

მე ვარ გილგამეში!
ქვესკნელში  დამარხული,
ადამიანებში განსწავლული, 
არასდროს არავისთან დაკარგული. 

ხეტიალს აყოლილი,
ჩემი თავის უფალი. 

ღვთიური სასჯელი,
ეშმაკის  გამტეხი,
ლექსების დამქცევი. 

თუ   მზე იქნება ,
წვიმა არდამჭირდება,
ქოლგები მოწყენილობით 
მიკვდება . 

პირამიდები თოვლისგან ინგრევა,
ტუჩები მისკდება,
გრძნობები  კლონებად იქცევა. 

წუთი ხარ,
ბაღიდან ედემი,
არმიყვარს ვაშლები,
უზრდელი ბავშვები. 

მოლაპრაკე ლეში!
მტკივნეულია  დანა
ჩემს უბეში. 

ამინდი გაგიჟდა,
ამემღვრა თვალები,
სიბრმავეს ჯობია ვალები...