უსათაურო

მაღვიძარას დარეკვისთანავე,
მახსენდება   კოშმრად ნანახი სიზმრები ,
  მოგზაურად  ვრჩები, 
ერთ ადგილას დიდხანს  ვერ ჩერდება ჩემი მიზნები.. 

ჩემი სხეული იქნება მყიფე,
თუ შეხება მოგინდება ,
მოიძიე ჩემთან ამოსასვლელი კიბე. 

თითოეულ ამოსუნთქვაზე,
დამესვრება სისხლით ხელები,
წითლიდან  შავში გადავალ,
გადავლახავ ქედებს ჭენებით. 

  დავამტვრევ სარკეს,
ჩემი თვალების არნახვის იმედით,
ისევ დაღამდება ,
შენ კი დამელოდები როგორც უსასრულო ღამე ,
არგათენების შიშით.