გძინავს დარდებიანს
გძინავს დარდებიანს, გძინავს ღონემიხდილს, ღუმელს ვახურებავ, სანამ ბეღურები გამაიღვიძებენ- უნდა მოგეფერო, სიტყვით ჩემს დიაცს და მერე გამთენიას უკმეხ ტონს დავიკავებ, შენც შორს დაგიჭირავ, საქონ გაჰლალეავ, მჭახედ მოგიშორებ… თვალსაც გაგაყოლებ ქალავ ნაღველიანს… წლები შეგვპარვიავ თმაში თივის ღერად…
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი