მშვიდობა

მწარე დაქანცვით გავხედნო, 
ცხენი აღმართს სძლევს იოლად,
ვით სხარტი მცოდნე მცურავი
წყლის შეტევით არ იხრჩობა

სუფრა გაშალეთ გავხედო, 
ვინ მოვა და ვინ არ მოვა,
წუთისოფელის ქარცეცხლო
ვერ შეძელ ჩემი მოსპობა.

სხვა სიყვარული არ მერგო, 
თვალად წვდომა და თაფლობა.
დამეტყო დარტყმა, დამეტყო,
რა გაეწყობა რა მოხდა.

დაცინვა არვინ გაბედოს,
მაგიჟებდა მარტოობა.
რაც ვერ შევძელი-არ მერგო,
მუზამ დამასწრო გასროლა.

სული სიცოცხლით ამივსო,
ხმოვნად მეხვია, მეფერა
და დამიმკვიდრა სამეფო,
ღმერთთან ერთობის მშვიდობა.